Winter rondom het gele huis.

Een paar weken geleden sneeuwde het een aantal dagen flink en zaten we ineens met een laag sneeuw van 15-20 cm. Met de zon erop en blauwe luchten was het prachtig buiten, het deed bijna pijn aan je ogen. Het lijkt ook al zoveel lichter!

Zelfs hier in het dorp zijn ze heel goed in het begaanbaar houden van de wegen, dus daar geen probleem.

In de tuin vermaken Moppie en Bo, onze honden, zich in de sneeuw en ook ons jonge poesje Moos vindt het erg leuk en gaat er veel op uit ook al verdwijnt hij soms in de sneeuw.

Tom, onze oude kat, is wat meer een huis kat geworden en vindt het wel prima zo bij de kachel.

Maar zoals vaak, kwam een paar dagen later Vrouwtje Dooi langs en was alles in de tijd van een dag weer groen, jammer maar helaas. Tot het vorige week  ineens weer  begon te sneeuwen en voor we het in de gaten hadden zaten we weer met een  witte wereld. Omdat het daarvoor al gevroren had bleef de sneeuw op de bomen zitten en dat schept een sprookjesachtige wereld. Overdag vriest het matig en in de avond en nacht zijn het dubbele cijfers. Dus voorlopig blijft het wel wit.

Het gele huis staat er zo bij (met dank aan Marlies voor de mooie foto)

Sinds kort lees ik onze kleindochter voor via face-time. Zij woont nog eens 600 km hoger op in Zweden en heeft net haar eerste ski’s gekregen. Ze zijn daar wat sneeuw betreft meer gewend dan wij. Het werd voor  nu dus, Olle’s skitocht, een prentenboek van Elsa Beskow over de ontmoeting van Olle met oom Rijp, Vrouwtje Dooi en koning Winter.

Een tijdloos verhaal over de schoonheid van de winter en het plezier dat je daar als kind aan kunt beleven. Ik heb het onze kinderen ook eindeloos voorgelezen, en nu we hier in Zweden een echte winter meemaken is het alsof het verhaal nog meer boeit! Onze kleindochter krijgt er geen genoeg van!!

Uit “Olle’s skitocht” van Elsa Beskow:

Olle’s skitocht  verscheen in 1960 en is gelukkig nog steeds te koop, bijvoorbeeld bij de Boekerij in Zutphen.

Danska Fall

Elke keer als we vanuit Halmstad terug naar huis rijden zien we in het dorpje Simlangsdålen het bordje “Danska Fall”, een natuurreservaat met watervallen. De afgelopen week zijn we er maar eens naar toe gereden. Het was warm en water en bos bieden dan lekkere verkoeling.

Vanuit het Gula Huset is het ongeveer een minuut of twintig rijden en ook die weg blijft de moeite waard, zeker nu de bermen geel zijn van de brem, prachtig. Bij de parkeerplek staan verschillende informatieborden over wat er allemaal leeft, groeit en bloeit, en dat is heel divers.

Als we uit de auto stappen hoor we de vogels al zingen. Aangezien er 2 kleine mensjes mee zijn nemen we de blauwe route van ongeveer 2,5 km en zoals het in onze familie de gewoonte is, lopen we de route tegendraads. Het is een sprookjesachtig bos, er zijn elfenbankjes, en overal holletjes met helder groen mos in oude omgevallen bomen, kabouter holletjes misschien?

Het bos is bekend om diversiteit aan mossen, korstmossen en planten. We ontdekken plekjes vol met klavertjes, maar een klavertje 4 vinden we niet, wel al bosbessen en die plukken we dan ook. Er staan er heel veel door het hele bos. De bomen zijn vnl beuken en eiken en heel oud, tussen de 100 en 175 jaar oud. Het hele gebied is ongerept omdat het vooral met rust gelaten wordt. Het pad is dan ook verre van effen, vele dikke boomwortels, stenen, het stijgen en dalen maken het voor kinderen een ware uitdaging.

En dan hoor je het water…. en wordt het merkbaar koeler in het bos. Dit stukje is het laagste deel van de rivier de Assman die met z’n verval van 36 meter naar beneden valt. Voorzichtig daar waar het kan met je voetjes in het water. De stenen vormen samen een gigantisch mozaïek waar de rivier doorheen raast. Dan weer verder over bruggetjes en trappen naar boven naar de echte waterval. Van verschillende kanten valt het water met geraas naar beneden, een prachtig gezicht en heel indrukwekkend. Maar goed dat er een hoog hek omheen staat. Dan weer naar beneden, met een boog om een bosweide met slaperige koeien en een laatste stukje door het beukenbos en we zijn weer bij de auto.

Thuisgekomen ontdekken we waarom het Danska Fall heet…. Een droevig verhaal.
De Denen verloren de slag bij Fyllebro, de poort naar Halmstad, en vluchtte  de bossen bij Simllangsdålen in. Daar werden ze door de Zweden gevonden en op een rotte brug gedwongen, de Deense soldaten stortte in de  waterval  naar beneden.

Glad Påsk

At the end of the day
we can endure much more 
than we think we can
“ Frida Kahlo”

In deze voor iedereen bijzondere tijden willen we iedereen die ons volgt een hart onder de riem steken en ondanks alle beperkingen een fijn Paasweekend wensen. 

In Mooi-Gulahuset blijven we naar jullie uitkijken!

GLAD PÅSK

Årshultsmyren – een stukje ongerept moerasgebied

In het zuid-westelijke deel van Småland (tegenwoordig de provincie Kronobergslän) zijn er in totaal 33 natuurreservaten waar u kunt wandelen en genieten van de natuur. Vandaag nemen we een kijkje bij een stukje ongerept moeras gebied, de Årshultsmyren, met goed begaanbare en mooie wandelroutes van 4 tot 9 km.

Årshultsmyren is het grootste ongerepte moerasgebied in Kronobergslän. Het reservaat bestaat uit diverse mossen en moerassen met beboste eilanden en meren.

Het reservaat van 1.500 hectare beschermt en bewaart een uitgebreid en grotendeels onaangetast moerascomplex samen met de dieren en planten die er zich bevinden. Net ten westen van Årshultsmyren ligt Hunnsberget – vanwaar je een weids uitzicht hebt over het landschap van het natuurreservaat met zijn moerassen en bossen.

Hunnsberget is de hoogste berg in de gemeente Ljungby. Hier speelt zich de sage van de schoenmaker in Sutarestugan af:  “ooit vluchtte een schoenmaker, de Sutaren genaamd, voor de Deense soldaten. Hij verborg zich in een kleine grot aan de steilste kant van de berg. Elke Deense soldaat die naar boven klom, stootte naar beneden.”

Het moerasgebied is typerend voor de regenrijke gebieden in het zuidwesten van Småland. De moerasvlaktes bestaan uit kuilen omringt door drogere  gebieden met graspollen. En het water vormt hier en daar bewegende tapijten van moeras.

Typisch voor de moerassen zijn de witte mossen. Andere veel voorkomende planten zijn heide, klokheide, wollegras, hertengras, de witte snavelbies, en dee insectenetende ronde zonnedauw. Rond Örsjön in het noorden en Kyrkängen in het zuiden groeit onder meer de klok gentiaan. Op de eilandjes groeit voor het grootste deel naaldbomen. Ook verschillende soorten vogels nestelen in dit moerasgebied, zoals de wulp, bosruiter, goudplevier, auerhoen, korhoenders en kraanvogels.

This website uses cookies. By continuing to use this site, you accept our use of cookies.  Meer info